Wings Wheels en Goggles

Wings Wheels en Goggles

Het is zondagochtend vroeg als ik weer in de auto zit. Nadat ik zaterdag een lange dag foto’s heb gemaakt bij de Classic Gelderlandrit, mag ik nu naast foto’s maken ook plaats nemen in een bijzondere auto.

Terwijl ik richting het westen rijdt vanuit het wijze oosten bedenk ik wat ik kan verwachten. De Dodge waarin ik plaats mag nemen komt uit 1941. Hij heeft een zes cylinder en is groot! Maar andere auto’s die er staan zijn ook zeer bijzonder. En dan de vliegtuigen, wat kan ik verwachten? Een paar piper cups en ultralights, of hebben ze echt wat bijzonders uit de kast gehaald?

Ik haal de eigenaar van de Dodge op bij zijn huis. Benno bekend als uitgever van Klassiek en Techniek laat mij nog even zijn nieuwste aanwinst zien. Ook een auto die beslist niet zou misstaan in het veld van pre war auto’s. Bijna vind ik het jammer dat hij deze auto niet mee heeft genomen.

Aangekomen bij vliegveld Teuge lopen we makkelijk door de bewaking en zien al een aantal Bentleys warm draaien. Terwijl we het terrein oplopen ploffen de ogen bijna uit mijn oogkassen. Naast de Dodge staat een heerlijke Morgan Runabout, die ook al te zien was op concours d’elegance op het Loo vorig jaar. Maar er staan een aantal zeer bijzondere auto’s. Zoals een schitterende Lancia Lambda uit 1929, een Knox uit 1911, een Bugatti, Bentley’s, Alvis, Lagonda’s en MG”s. En dit allemaal van voor 1940. De Dodge is de jongeling uit het stel.

Dan loop je door en zie je de vliegtuigen. Dit zijn ook geen verkeerde toestellen. Ik zie een Tiger Moth, Piper Cup, Cessna en een Fokker. Mijn ogen gaan weer op stokjes staan als ik twee North American T28’s zie. Wat een schitterende toestellen.

Het duurt niet lang voordat we aansluiten tussen al die schitterende auto’s aan de start. De vliegtuigen blijven dit keer op de grond, het is slechts een korte route voor de auto’s. Maar wel in de route van een kleine anderhalf uur, tot drie keer toe een regularity, waar je soms stevig door moet rijden. Als je dan zonder tripmaster werkt en zonder kilometerteller, want de Dodge kent alleen mijlen. Dan wordt het een lastig verhaal. En dan maak ik tijdens de tweede regularity ook nog een navigatiefout. Snel herstellen en vooral van je af schudden. Tijdens het laatste traject worden we achtervolgt door een Alfa Romeo uit 1936. Wat een geweldige machine. Hij brult, trilt, rammelt en gaat in een drift de bochten door.

De Dodge moet er ook stevig aan werken. Het tempo ligt hoog, en de radiaalbanden zijn verre van ideaal. Regelmatig kermen de banden het uit en Benno moet zich flink in het zweet werken.

Onze eindnotering uiteindelijk is de 7e plek. Helemaal niet slecht, want ondanks de navigatiefout weten we zelfs te klimmen in het klassement.

Over twee jaar mag het van mij weer! Alleen dan in een MG?

 

Facebooktwitterpinterestlinkedinmail

Geef een reactie

close
Facebook IconVolg ons op Flickr